Wolfraamzuur produceert wolfraampoeder

Wolfraamzuur is de belangrijkste grondstof voor de productie van wolfraampoeder, dat lichtjes in warm water oplost, maar niet in het koude water kan oplossen; oplossen in alkali, waterstoffluoride en ammoniakwater en lossen nauwelijks op in anorganisch zuur maar voor HF. Het wolfraamzuur begint uit te drogen op 100 ℃ en wordt na het calcineren onder hoge temperatuur omgezet in wolfraamtrioxide, met het kookpunt van 1473 ℃. Door behandeling van ortho-wolfraamzuur of parawolframaatoplossing met verdund zuur kan colloïdaal wolframaat worden verkregen met een verschillende hoeveelheid water, met de grotere oplosbaarheid en activiteit in water dan geel wolfraamzuur. Het poederachtige witte wolfraamzuur is actiever dan geel wolfraamzuur en kan worden verkregen door wolframaat toe te voegen aan een verdunde salpeterzuuroplossing.

Geel wolfraamzuur kan worden gebruikt voor de productie van wolfraampoeder, terwijl het poederachtige witte wolfraamzuur kan worden gebruikt voor de productie van metatungsticzuur en wolfraam heteropolyzuurzout. Het wolfraamzuurproducerende wolfraam poeder kan eerst wolfraam colloïdale deeltjes uit de grondstoffen van natriumwolframaat en zoutzuur met het additief van azijnzuur onder de conditie van ultrasone trillingen krijgen en dan wolfraampoeder produceren door waterstofreductie van wolfraamzuur.