Methode voor detectie van wolfraamzuur

De methode voor de detectie van wolfraamzuur vindt gewoonlijk plaats door middel van een chemische methode om het wolfraamgehalte in wolfraamzuur te detecteren, met de hoofdtestmethode voor spectrumtest, ICP, ICP-MS, ICP-AES en gravimetrische methode en andere methoden.

Gravimetrische methode: Krijg de wolfraamzuurverwarming tot uitdroging en genereer wolfraamtrioxide (WO _{3 ), neem dan het gewicht van wolfraamtrioxide met een weegschaal in en bereken tungsten inhoud.}

Spectrale methode gebruikt een spectroscopische detector om een ​​bepaald elementgehalte van een stof te detecteren, de spectrale detector is de detector die wordt aangestuurd door een stationaire halfgeleidende verzegelingsgas-proportionele-tellermicroprocessor en een uitleescircuit.

Inductief gekoppelde plasma-spectrometer (ICP-MS) detectieprincipe: wanneer de monsters in de plasmavlam gaan, worden de overgrote meerderheid van hen onmiddellijk afgebroken tot opgewonden atomen en ionen. Wanneer deze geëxciteerde deeltjes terugkeren naar een stabiele grondtoestand, moeten ze wat energie vrijgeven (emissiespectra voor een bepaalde golflengte), bepaling van de spectrale lijn die specifiek is voor elk element en sterkte, en vergeleken met de standaardoplossing, dan kunnen we de typen en inhoud van elementen in de steekproef.

Inductief gekoppelde plasma-atomaire emissie spectroscopie (ICP-AES), ook aangeduid als inductief gekoppelde plasma optische emissiespectrometrie (ICP-OES), een analytische techniek die wordt gebruikt voor de detectie van sporenmetalen. Het is een type emissiespectroscopie dat het inductief gekoppelde plasma gebruikt om geëxciteerde atomen en ionen te produceren die elektromagnetische straling uitstralen bij golflengten die kenmerkend zijn voor een bepaald element. Het is een vlamtechniek met een vlamtemperatuur in een bereik van 6000 tot 10000 K. De intensiteit van deze emissie is een aanwijzing voor de concentratie van het element in het monster.